نشانه ها و علائم بالینی در بارداری

تشخيص بارداري

تشخيص باردري معمولا زماني صورت مي گيرد كه زني با علايم مشخص و احتمالا تست ادراري بارداري خانگي مثبت مراجعه مي كند.

نشانه ها و علائم

تعدادي از يافته هاي باليني و علايم ممكن است نشان دهنده مراحل اوليه بارداري باشند.

توقف قاعدگي ها . قطع ناگهاني قاعدگي در زن سالمي كه درسنين بارداري قرار دارد و قبلا قاعدگي هاي خود بخودي دوره اي و منظم داشته است ،‌قويا مؤيد بارداري است . بنابراين تا زماني كه 10 روز يا بيشتر از زمان مورد انتظاربراي شروع قاعدگي نگذرد نوقف قاعدگي شاخص معتبري براي بارداري به شمار نمي رود.

خونريزي رحمي كه تا حدي نشان دهنده قاعدگي است ، گهگاه پساز لقاح روي مي دهد. يك يا دو مورد ترشح خوني كه تا حدي يادآور قاعدگي است و گاهي با آن اشتباه مي شود. ممكن است در ماه نخست بارداري مشاهده شود. اين مواردفيزيولوژيك در نظر گرفته مي شوند و احتمالا ناشي از لانه گزيني بلاستوسيست ميباشند.

تغييرات پستان ها

تغييرات آناتوميك پستان ها در اثر بارداري معمولا در سه ماهه اول كاملا مشخص هستند.

مخاط واژن

در طي بارداري ، مخاط واژن معمولا به رنگ آبي تيره يا قرمزمايل به ارغواني در مي آيد و پر خون مي شود اين حالت را اصطلاحا نشانه چادويك مي نامند.

تغييرات پوستي

افزايش پيگمانتاسيون و تغيير ظاهر استرياهاي شكمي شايع است،‌ولي براي بارداري تشخيصي نمي باشد. آنها ممكن است درطي بارداري ديده نشوند و ياحتي در زناني كه قرص هاي ضد بارداري استروژن پروژستين مصرف مي كنند نيز مشاهده شوند.

تغييرات رحمي

در چند هفته اول بارداري ،‌افزايش اندازه رحم عمدتا محدودبه قطر قرامي – خلفي آن مي باشد. تا هفته 12 ، بدنه رحم تقريبا حالت كروي يافته و قطر متوسط رحمي به 8 سانتي متر مي رسد. در معاينه دو دستي رحم در طي بارداري خميري يا الاستيك به نظر مي رسد.

درك حركات جنين

در حوالي هفته 20 بسته به ساختمان بدن مادر فرد معاينهكننده مي تواند حركات جنين را براي اولين بار شناسايي كند. درك حركات جنين توسطمادر به عوامل مختلفي مانند ساختار بدني مادر و تعداد زايمان هاي قبلي وي بستگيدارد. به طور كلي پس از يك زايمان موفقيت آميز ، زنان مي توانند حركات جنين خود رابين هفته هاي 16 تا 18 حس نمايند. زنان نخست زا ( پريمي گراويد ) ممكن است حركاتجنين را تا دو هفته ديرتر ( يعني بين هفته هاي 18 تا 20 ) احساس نكنند.