زایمان طبیعی

زایمان طبیعی به معنای شروع خود به خود و كم خطر درد زایمان است. زایمان طبیعی، با خروج طبیعی سر جنین و بدون كمك در هفته 37 تا 41حاملگی انجام می شود و بعد از زایمان،مادر و نوزاد وضعیت خوبی دارند.

به طور كلی زایمان یك واقعه مهم در زندگی یك زن محسوب می شود و زایمان طبیعی و به دنبال آن در آغوش كشیدن نوزاد، تاثیرات بسیار شگرفی را برای مادر به همراه دارد.مطالعات نشان می دهد، درد زایمان و زایمان طبیعی، در ارتباط بین مادر و نوزاد كه از الزامات شیردهی موفق است، بسیار موثر است.

                                                      مزایای زایمان طبیعی نسبت به سزارین

مدت بستری شدن برای به دست آوردن توانایی و بازگشت به كارهای عادی و روزمره بعد اززایمان طبیعی خیلی كمتر از سزارین است و مادرانی كه زایمان طبیعی داشته اند زودتربه خانواده خود ملحق می شوند.

حجم خونی كه مادر طی زایمان طبیعی از دست می دهدتقریبا نصف یك عمل سزارین است. لذا خطر خونریزی و كم خونی، در یك زایمان طبیعی خیلی كمتر از زایمان به روش سزارین است.

خطرات بیهوشی برای زایمان طبیعی وجودندارد، در حالی كه برای مادرانی كه به روش سزارین زایمان می كنند، این خطرات اجتناب ناپذیر است.

 از نظر اقتصادی نیز زایمان طبیعی به نفع مادر، بیمارستان وجامعه است.

درصدابتلا به عفونت در بین مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است كه به صورت طبیعی زایمان كرده اند.

مادرانی كه زایمان طبیعی داشته اند، در دادن آغوز (مایع اولیه شیر مادر) به نوزاد خود موفقتر هستند، چرا كه خوردن آغوز به عنوان اولین واكسن برای كودك منافع بسیاری دارد.مادرانی كه زایمان طبیعی را تجربه كرده اند در امر شیردهی به نوزاد خود موفق تر ازمادرانی هستند كه به طریق سزارین نوزاد خود را به دنیا آورده اند.

پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزش های مناسب، به مراتب سریع تر از زمانی كه سزارین می شوند، می توانند تناسب اندام خود را به دست آورند.

بعضی از خانم ها دوست دارند در طول مدت زایمان خود كاملا هوشیار بوده و به طور كامل درجریان روند زایمان قرار گیرند. در مدت انجام عمل سزارین ممكن است از بیهوشی عمومی استفاده شود، در نتیجه تماس اولیه نوزاد با مادر و شروع شیردهی به نوزاد به تاخیرمی افتد.

 مرگ و میر در سزارین  بیشتر اززایمان طبیعی است و عوارض زیادی از قبیل مشكلات مربوط به بیهوشی، عفونت محل عمل،لخته شدن خون داخل عروق و غیره ممكن است در آن روی دهد

علائم هشدار دهنده در دوران بارداری











1_ درد یا حساس بودن شدید و مداوم در ناحیه شکم





2_خونریزی از واژن یا لکه بینی:







افزایش یا تغییر در ترشحات واژن که ممکن است به شکلهای مختلف مانند آبکی ,موکوسی (ترشحات غلیظ و چسبناک) یا خونی(صورتی رنگ یا خونابه)باشد البته بعد از هفته 37 بارداری. این علائم ممکن است. طبیعی بوده و نشانه قریب الوقوع بودن زایمان خواهد بود.















4_ فشار در ناحیه لگن ( مثل اینکه بچه میخواهد بیرون بیاید),درد قسمت پایین کمر ,کرامپ و گرفتگی یا درد های شکمی مانند آنچه در دوران قاعدگی ممکن است تجربه کرده باشید.و یا بیش از 4 انقباض در ساعت. حتی اگر دردناک. نبوده و به نظر خیلی جدی نمی آیند,تمام این علائم قبل از هفته 37 جدی بوده و ممکن است نشان دهنده زایمان زودرس باشند.















5_ سوزش یا درد هنگام ادرار کردن ,کاهش و یا بند آمدن ادرار















6_استفراغ مداوم یا شدید به صورت عدم تحمل غذاها و مایعات یا هر استفراغی که همراه با تب و درد باشد















7_ لرز یا تب بیش از 37/8 درجه سانتیگراد و یا بیشتر















8_ اختلال بینایی مانند دوبینی ,تاری دید ,دیدن جرقه یا نقاط نورانی در میدان دید















9- سردرد شدید یا مداومی که بهبود پیدا نمی کند و یا هر سردردی که با تاری دید ,اختلال تکلم یا بیحسی در اعضاء و سرگیجه همراه با هر گونه تورم صورت یا پف آلودگی اطراف چشمها ,تورم بیش از معمول در دستها و انگشتان ,تورم شدید و ناگهانی در ناحیه قوزک پا و یا افزایش ناگهانی وزن (بیش از 1 تا 2 کیلوگرم در هفته















10_ گرفتگی شدید یا مداوم پا یا عضلات پشت ساق به طوری که اگر مچ پا را به جلو خم کنید و انگشت شصت پا را به سمت نوک بینی ببرید بهبودی حاصل نشود یا زمانی که در حال حرکت باشید این اتفاق بیافتد .یا یک پا  بطور واضح بیشتر از پای دیگر متورم شود.

11_ ضربه مستقیم به شکم,سقوط از ارتفاع یا تصادف با اتومبیل که شما را نگران سلامتی جنین می کند















12_ غش کردن ,گیجی مکرر ,افزایش ضربان قلب یا طپش قلب















13-اشکال در تنفس, سرفه و خلط خونی و درد در قفسه سینه















14- یبوست شدید همراه با درد شکم یا اسهالی که بیش از 24 ساعت طول بکشد















15- خارش مداوم و شدید در دستها ,پاها,کف دست و پا یا احساس خارش در کل بدن و ایجاد بثورات جلدی در کل اندامها

یبوست در بارداری

تغییرات هورمونی: هورمون‌های بارداری حرکت روده و تخلیه آن را آهسته می‌کند. به این ترتیب بدن می‌تواند مواد مغذی بیشتری را از غذای مصرفی جذب کند که هر چند برای نوزاد مفید است، اما مادر را دچار مشکل می‌کند.

مکمل‌های آهن: مصرف مکمل‌های آهن باعثحالت تهوع، استفراغ، اسهال و مطمئناً یبوست می‌شو د. فرمولاسیون‌های متفاوتی از مکمل‌های آهن وجود دارد که کمتر موجب یبوست می‌شود. بنابراین به بانوان باردار پیشنهاد می‌شود تا در صورت رویارویی با مشکل یبوست از پزشک معالج خود بخواهند تا مکمل آهن دیگری برایشان تجویز کند.

کم‌کاری غده تیروئید: کم‌کاری غده تیروئید نیز گاهی منجر به یبوست می‌شود. پزشک سطح هورمون تحریک‌کننده تیروئید (TSH ) را کنترل می‌کند، بالا بودن سطح این هورمون بیانگر کم‌کاری تیروئید اولیه یا واقعی است.

کاهش آب بدن: از آنجایی که بارداری حرکت روده و تخلیه آن را آهسته می‌کند، مادران آینده باید آب بیشتری بنوشند. مصرف نوشابه، قهوه، چای، کافئین و نوشیدنی‌های انرژی‌زا میزان آب بدن را کاهش می‌دهد.

رژیم غذایی: رابطه ظریفی بین باکتری‌های موجود در روده و غذای مصرفی وجود دارد. مواد نگهدارنده، مواد غذایی مصنوعی و رژیم‌های سرشار از کربوهیدرات محیط ایده‌آل روده را و همچنین باکتری‌ها را تغییر می‌دهد. بعضی رژیم‌های غذایی منجر به تکثیر باکتری‌های بد می‌شود و به درد شکمی، افزایش گاز و نفخ دامن می‌زند و احتمالاً با اسهال و یا یبوست همراه است. این علائم غالباً از ابتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر یا IBS نشأت می‌گیرد. تغییرات سیکل قاعدگی بانوان نیز به تنهایی تغییرات این باکتری‌ها و بروز علائم IBS را به دنبال دارد.

بی تحرکی و ورزش نکردن: بخش‌های متحرک متعدد بی‌شمار در کنار یکدیگر بدن را می‌سازند. عضله‌ها در اثر ورزش نکردن ضعیف می‌شوند و تحلیل می‌روند. ورزش روده‌ها را نیز به فعالیت وامی‌دارد. بی‌تحرکی دوران بارداری منجر به افزایش وزن و چاقی، احساس خستگی مزمن، دیابت بارداری و البته یبوست می‌شود.

یبوست دوران بارداری کوچکترین اثری بر جنین ندارد











آمپول  ‏روگام  چیست؟

فاکتور RH، ماده اي است که بر روي گلبول قرمز خون بيشتر انسانها يافت مي شود. کساني که فاکتور RH دارند، + RH (ارهاش مثبت) و کساني که فاقد فاکتور RH هستند، - RH (ارهاش منفي) ناميده مي شوند.

اگر خانمي با RH - با آقايي با RH + ازدواج کند و در زايمان اول نوزادي با RH+ به دنيا آورد و به مادر آمپول ((روگام)) زده نشود، احتمال بروز حساسيت در مادر و پيدايش عوارض در جنين در حاملگي بعدي وجود دارد.

زمان مناسب براي تزريق آمپول روگام:

- بين هفته هاي 32-28 بارداري



- تا 72 ساعت بعد از زايمان

موارد تزريق آمپول روگام:

-به دنبال زايمان طبيعي و سزارين



-به دنبال سقط جنين و کورتاژ



-حاملگي خارج از رحم



-بچه خوره (مول)



-لکه بيني يا خونريزي در طول حاملگي



-به هنگام تزريق خون و فرآورده هاي آن

عوارض عدم تزریق به موقع آمپول روگام برروی جنين:



کم خوني جنين و در نتيجه مرگ جنين، آسيب مغزي، عقب ماندگی ذهنی

.